Al meerdere jaren zijn wij er mee bezig geweest om een vergunning te krijgen voor het bouwen van een kapschuur maar helaas. Maar zoals een spreekwoord zegt "de aanhouder wint" en ja hoor na tien jaar was het dan zover en kregen wij een vergunning. Ook
nog zonder beperking, wij konden beginnen wanneer wij het zelf wilden ook al zou het nog eens tien jaar duren voordat de eerste steen gelegd werd. De bedoeling was een kapschuur met gierkelder met een afmeting van twaalf bij zevenenhalve meter. Eigenlijk wilden
wij wel groter maar dat mocht niet.
Wij hoefden niet lang te denken met wie wij in zee wilden gaan. Zes jaar eerder hadden wij ons dak op het huis vernieuwd. Ja helemaal eraf en opnieuw opgebouwd en daar hadden wij de zzp'er Dirk Koebrugge voor gevraagd.
Binnen een week was dit klusje samen met ons geklaard. Snel netjes en zeker geen knoeiwerk. Als wij geen regen hadden gehad hadden wij in vijf dagen het klusje geklaard.
Als eerste moest er dus een gierkelder worden gebouwd die de hele kapschuur onderkelderde.
Deze werd twee meter diep. Helaas moesten wij eerst nog grondbemaling huren maar toen begonnen wij toch echt met het karwei en konden wij alvast een groot gat graven. Daarna natuurlijk beton gestort en toen het goed hard was hier de stenen alvast op gezet
zodat de bouwvakkers zonder enig onophoud konden beginnen en doorwerken. In één dag hadden de vier mannen de put klaar. Daarna de betonnen roosters erop. Omdat wij niet direct verder konden hebben wij er tijdelijk onze eenden en varkens
gebruik van laten maken. Na een tijdje moesten die toch weer even naar een ander plekje bij ons verhuizen.
Toen wij dus weer verder gingen hebben wij eerst alle voorbereiding getroffen zodat ook nu Dirk en de jongens zonder enig
onophoud aan de slag kan. De twee stalen spanten waren al geleverd en samen met een loonwerker Wim konden wij deze opzetten. Hierna kon de binnenmuur gezet worden wat een dag in beslag nam. Hierna werd de buitenmuur in één
dag gemetseld. Op de buitenmuur kwamen twee houten spanten en ertussen de gordingen. Ook deze werden er door Dirk en Jan opgemaakt. Ook ik liet mij natuurlijk niet onbetuigd. Aanpakken is mij niet vreemd en een handje uitsteken kan ik wel. Dus zo ook toen
Dirk aan kwam lopen met een plank was het de normaalste zaak ter wereld om deze even over te nemen dan kon hij snel weer wat anders pakken. Helaas had ik niet goed opgelet en kwam de plank al snel op zijn hoofd terecht bij het weglopen. Tja dat was echt niet
de bedoeling maar wat nu. Veiligheid gaat toch voor alles en dus maar diep in de buidel getast en een veiligheidshelm gekocht. Kan hij die dragen als wij beginnen met ons volgende project. Gelukkig werd dit geintje wel gewaardeerd door Dirk de bouwer.